Acı..

Ne çok istek.. Ne çok özlem.. Ve ne çok acı..

Yüzeye ne kadar yakın, yalnızca birkaç dakika derinde.

Yazgı acısı.. Varoluş acısı.. Hep orada olan, yaşam zarının hemen altında sürekli uğuldayan acı.. Ulaşılması böylesine kolay olan acı..

Pekçok şey -basit bir grup alıştırması, birkaç dakikalık derin düşünce, bir sanat yapıtı, bir vaaz, kişisel bir kriz, bir kayıp- bize en derindeki isteklerimizin hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini anımsatır: genç kalmak, yaşlanmayı durdurmak, yitirdiğimiz insanların dönmesi, ebedi aşkı bulmak, himaye edilmek, anlam ve önem kazanmak, ölümsüzlüğe kavuşmak..

Irvin D. Yalom
Aşkın Celladı ve Diğer Psikoterapi Öyküleri