Sabah seher vakti düştüm yola.
Anam sordu "Nire oğul böyle?"
Dedim "Ana, fazla sorma.
Bağrım yanık. Yeter, sorma!"
Seher vakti düştüm yola...
Günler boyu yol aldım, durmadım.
Pınar başlarında konakladım.
Dağlar, taşlar geçit verdi.
Çayır, çimen kilim serdi.
Seher vakti düştüm yola...
Ben bir yeşil gözlü yar sevmiştim.
Gece, gündüz başın beklemiştim.
Bir kış günü vakit çaldı.
Yarim son uykuya daldı...
Uyanmadı; gitti uzaklara...
Yıllarca kurda, kuşa dert yandım.
Zaman geçer, unuturum sandım...
Kerem derdiyle yanarmış.
Mecnun sararıp solarmış.
Benim derdim beni vurdu yola...
Gurbet ilde ülke ülke gezdim.
Yarim için bu şarkıyı düzdüm.
Gitarımdan çıkan sesler,
Ok gibi bağrımı deler!
Seher vakti düştüm yola...
Sorarlar "Barış ne edersin orada?
Nasıl, ağır gelmez mi ki sıla?"
İşte, içim döktüm dostlar.
Sorman artık tanrı aşkına!
Benim derdim beni vurdu yola...
Barış MANÇO
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder