Yeminler Bozdum.. Senin İçin!

İkimiz de acemi birer aşıktık o zamanlar...
Sen yollarda eski bir aşka ağlıyordun,
Bense kendimi usta sanıyordum bu işlerde!
Ve yağmur gibi akıp giden yıllardan
Geriye ne kaldığını bilmiyordum seni tanıyana kadar...
Ama farkındaydım yine de;
Ne zaman seninle olsam,
Tanıdık bir kuş cıvıltısıyla uyanırdım her sabah!
Şimdiyse kırılgan mektuplar yazıyorum;
Hangi adrese göndereceğimi bile bilmeden...
Malumun olsun ben sende ülkemi sevdim;
Hüzün dolu yağmurlarla taşan boynu bükük nehirleri...
Ben sende yolları sevdim;
Dallarına hiçbir kuşun konmaya bile yanaşmadığı ağaçlarla kaplı yolları!
İkimiz de acemi birer aşıktık aslında.
Ne yapacağımızı bilmeden serseri dolaşırdık yollarda.

Ben sende ülkemi sevdim;
Hüzün dolu yağmurları,
Mor kanatlı turnaları, yar...

Ben sende rüzgarı sevdim;
Alıp götüren yılları,
Saklı kalan umutları, yar...

Ne yeminler bozdum,
Geceler büyürken sensiz.
Ne yeminler bozdum,
Yıllar geçerken sitemsiz.
Ne yeminler bozdum,
Tarifi bile imkansız.
Senin için, ey karagül!

Ben sende yolları sevdim;
Yüreğinden gelip geçen
Sevda yüklü katarları, yar...

Ben sende seni sevdim;
Avuçlarken yüzümü,
Yahut dokunurken sessiz, yar...