Ah benim örselenmiş, incinmiş karanfilim...
Bir sessiz çığlık gibi,
Kırmızı, masum, narin...
Bu ürkek, bu al duruş...
Söyle neden bu vazgeçiş!
Ne oldu ümitlerine?
Bu ne keder, bu ne iç çekiş...
Sen ki özgürlük kadar güzelsin;
Sevgi kadar özgür...
O güzel başını uzat göklere;
Gül, güneşlere gül...
Kırılma, küsme sen; yine bir şiir yaz!..
Çok değil; inan az kaldı, az!
Bu kadar erken susma; biraz bekle...
Ağlama, ağlama; gül biraz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder