Parkta bir ağaç…
Üzerinde şarkısını söyleyen serçe…
Bugün bölük bölük polisleri, kalkanları, copları, TOMA’ları, akrepleri, gaz bombaları ile gelecekler…
*
Sen de şarkını söyle bugün…
Diren…
Vazgeçme…
*
Bugün Gezi’nin başladığı gün…
Tam bir yıl olmuş…
Tüm dünyayı etkileyen, en anlamlı, en sevimli, en barışçı, en naif, en yürekli direnişinin yıldönümü…
Kurşuna karşı karanfildi…
Palaya karşı şarkı…
*
Aslında…
Atatürk’ün gençliğe hitabesinde sözünü ettiği gündür:
31 Mayıs…
*
“Kaleler zapt edilmiş…
Tersanelerine girilmiş…
Ordu dağılmış…
İktidar sahiplerinin şahsi menfaatlerine dönüşmüş bir devlet…
Görmediğin kadar; gaflet…
Cebir…
Hile…
Dalalet…
Hatta hıyanet…”
Daha ne olsun?..
*
İşte “muhtaç olduğun kudret” idi o…
Bir yıl önce bugün, Gezi Parkı’nda yurdu saran bir çığlıkla başlamıştı… Ve her şeye rağmen yüreğindeki sevgi, barış, hoşgörü duygularını yenemediği için…
Elinde silah değil karanfil vardı…
Dilinde şarkısı…
*
Bugün üzerine polisleri, silahları, kalkanları, copları, akrepleri, TOMA’ları, gaz bombaları ile gelecekler…
Parkta bir ağaç…
Üzerinde her şeye rağmen şarkısını söyleyen serçe…
*
Çağdaşlık, özgürlük, aydınlık umutlarımızı geri istediğimiz gündü o gün…
Diren…
Vazgeçme…
Bekir COŞKUN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder