Kendime Yer Kalmadı

Kuru sıkıymış, anladım
Bizim tüm hikayemiz...
Öldürmedi!
Bu mudur en kuvvetli darben?!
Bu sefer acıtmadı özenle seçip söylediğin sözler!
"Hayır." dedim, "Şimdi değil."

Hiçbir sözü eskitmeden ağlamak gerek bazen...
Hani durup dururken; hani hiçbir sebep yokken.
Aşkların ismi vardır; sayıklanır, elbet unutulur!
Ama "Hayır." dedim, "Şimdi değil."

Yalnızlığı demledim hep avuçlarımda.
Ne gelir ki elimden; kimse tutmadıkça...
Söyle, sen nasıl öğrendin unutmayı?
Birikti her acı içimde, kendime yer kalmadı!

Haluk Kurosman 
(KOLPA)