5 Ocak 2013 Cumartesi

Bahar Sürgünleri

... yaşadığım hayatı yeniden düşünüyordum... Bu hayatta zehirleyici yalnızlıklar, hiç ummadığınız anda gelen sıcak dostluklardan daha çoktu; şiddet ve yıkım arzusu, dayanışma duygusu ve barış isteğinden daha çoktu; düş kırıklıkları, insanın içini ansızın sevinçle dolduran büyüleyici sürprizlerden daha çoktu. Ama yine de hayatta hiç ölmeyen bir şeyler vardı. Tıpkı bahar sürgünleri gibi; yaprakları dökülüp dalları kurusa da kökleri hep canlı, hep dipdiri kalan ve her baharda yeniden açan bahar sürgünleri gibi...

Bu direnişe inanmak zorundaydım...

Cezmi ERSÖZ
Yol Öyküleri




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder