Kardeşin Duymaz

Susarlar, sesini boğmak isterler!
Yarımdır, kırıktır sırça yüreğin...
Çığlık çığlığa yarı geceler;
Kardeşin duymaz, el oğlu duyar...

Çoğalır engeller, yürür gidersin...
Yüreğin taşıyıp götürür seni!
Nice selden sonra, kumdan ötede;
Kardeşin duymaz, eloğlu duyar!

Yıkılma bunları gördüğün zaman;
Umudu kesip de incinme sakın!
Aç yüreğini bir "Merhaba!"ya;
Kardeşin duymaz, eloğlu duyar!..

 

Zülfü Livaneli'nin Türkiye'de yasaklı olduğu yıllarda, İsveç'te plaklarını çıkardığı bir dönemde, Türkiye'nin burnunun dibindeki bir Yunan adasında konser vermeye geldiği gece, birkaç kilometre ötede ışıklarını gördüğü ülkesine olan hasretini, adadaki konser sonrası aktardığı şarkısı..

Eloğlu, kendisini Türkiye'nin burnunun dibindeki bir adada dinleyebilen Yunanlılar, kardeşi ise birkaç dakika mesafe uzaklıktaki Türkiye'nin insanlarıdır.

http://sozluk.sourtimes.org/show.asp?t=karde%C5%9Fin+duymaz