Hep böyle oldu seni tanıyana kadar. Hep, ben adım atana kadar her şey çok güzelken, benim ilgi göstermemle bozuldu tüm büyü...
Şimdi büyünün hiç bitmemesini istediğim birine sevgi göstermeye o kadar korkuyorum ki! En büyük korkum haline geldi bu. Sanki ben daha çok ilgi gösterince, sanki ne kadar çok sevdiğimi belli edince her şey bozulacak gibi... Sanki ben sevgimi açıkça gösterdikçe o vazgeçecek, soğuyacak gibi...
Bunu düşünsene... Yapmak istediğin onca şey varken içini çürüten bir korku yüzünden yapamadğını bir düşün. Sevgini içinde tutmak zorunda olduğunu düşün. Söyleyemediğini, dokunamadığını, öpemediğini düşün. Bunları yapmak için can atarken onun yapmasını beklemek zorunda olduğunu düşün. Deli gibi isterken bir felçli gibi hareket edemediğini düşün...
Yapmak istediğini yapabiliyor olmanın insanı nasıl rahatlatacağını bir düşün...
Selcan
17/11/2008
Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder