Histerik Kişilik

Şöminenin bir köşesinde sen,
Bir köşesinde ben.
Aramızda alev,
Alev alev...

Sırtımızda soğuk,
Kor bakışlarımız donuk.
Elimizde içki, içilmedikçe
İki dudak arasında birkaç hece,
Yorgun, kara bir güvercin gagasında
Söz oluyor...

Acı değil,
Şiddet ve fırtına,
Her yer fora!
Her şey alabora!
Çirkin eller,
Gözler serseri...
Gelen lekeli, giden lekeli!
Çelişki, histerik kişilik,
Sevgi çemberi, delik deşik...

Ben yatak ucuna ilişmiş,
Ellerim bağlı.
Gözlerim yerde,
Sen pencerede.
Camda buğulu bulut
Damla damla zehir düşmekte
Gövdelere...
Bir piyano,
Geçmişin parmakları usta...
Sen beyaz, ben siyah tuşlarda.
Gamlarımız notaya dönüşüyor,
Atonal alışkanlıklarımızla...

Söndü şömine, gün kelepçeli...
Sen ve ben zindan içinde!
Birbirimize kelepçeli...
Yıkılmış piyanonun sinesinde
Kara güvercin öylece yatıyor.
Korkudan kocaman olmuş şimdi!
Ölü gözleri, ölü gözleri, ölü gözleri...