Oysa Yitirdiklerimiz...

Hep böyle mi olur?
Hep böyle mi biter?
Bak işte değiştin;
Seni de kandırdılar!

Nerde düşlerimiz?
Nerde sokaklar?
Bir nefesin çıkışı kadar kolaydır ihanet!
Biliyorsun, biliyorsun...

İnsan ümit ederek yaşar;
Sen hiç beklemedin.
Bulduğunu sandın ama;
Kolay değil anlamak!

Hep alarak yaşadın!
Vermek güçtü biraz...
Görmek zaman ister; kaçmak en kolay!
Biliyorsun, biliyorsun...

Oysa yitirdiklerimiz,
Belki de görmeyi bilemediğimiz...
Ve belki bulduklarımız,
Zaten unutmaya çalıştığımız!

Sen göğsüme vurulan bir zincir gibi,
Kopmadın, hayret!
Ben gecemde gezinen bir suçlu gibi,
Yakalanmadım, hayret...

Oysa yitirdiklerimiz,
Belki de görmeyi bilemediğimiz!
Ve belki bulduklarımız,
Zaten unutmaya çalıştığımız...