Hayalet

Goethe'nin eski bir şiiri.. İki yüz yıllık olsa gerek.. Gece vakti bir adam deniz kıyısı boyunca rüzgarlar içinde atla gitmektedir. O bir babadır, yanında kollarıyla sımsıkı sarıldığı oğlu vardır. Oğluna yüzünün neden sapsarı olduğunu sorar ve oğlu yanıtlar: "Baba, hayaleti görmedin mi?!" Baba, gördüğünün yalnızca deniz kıyısındaki bir sis birikimi, duyduğunun ise yaprakların rüzgarla hışırdaması olduğunu söyleyerek oğluna cesaret vermeye çalışır. Ama çocuk gördüğünün hayalet olduğunda diretir ve adam karanlıkta gittikçe daha hızlı, daha hızlı sürer.

- Sonunda ne oluyor?
- Başarısızlık.. Çocuk ölür, hayalet kazanır!

Robert M. Pirsig
Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı