Eksilmesin dudağından gülüşün,
Eksilse yaşamından güneş...
Yüzün kararmasın gecede
Gülümse düşlerinde yine!
Nereye uçar turnalar?
Nereye gider gökyüzü,
Alıp kanatlarına umutlarını geçmişi?..
Sen yıkıldın altında göğün.
Yandın küçük bir pervane gibi!
Ahhhhh küçük bir pervane gibi...
Kim götürdü bakışından ışığı?
Kim aldı gözlerinden onu?
Kadehlerinden yüreğine boşalan
Acı bir umutsuzluk o mu?..
Kime söyledin derdini?
Kimi sevdin gizli gizli?
Kimler uyandırdı içindeki kötü kırık türküleri!..
Ölenlerin adını unutma,
Türkülerin, meydanların!
Ahhhh bırakmasın onlar seni...
Ne de çabuk yıktın kendini!
Sarıldın yalanlara boşluğa...
Heeey, bak! İşçi tulumu giymiş umut...
İstese uçsun turnalar.
İsterse gitsin gökyüzü,
Alıp kanatlarına bulutlarını, rüzgarı...
Nereye uçar turnalar?
Nereye gider gökyüzü,
Alıp kanatlarına umutlarını geçmişi...
Hüsnü ARKAN
Fotoğraf: http://zeynepnazan.files.wordpress.com/2012/06/turna-katari.jpg