Yeryüzü Aşkın Yüzü Oluncaya Dek

Aşksız ve paramparçaydı yaşam
Bir inancın yüceliğinde buldum seni, 

Bir kavganın güzelliğinde sevdim. 

Bitmedi daha sürüyor o kavga 

    ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

 
Aşk demişti yaşamın bütün ustaları 

Aşk ile sevmek bir güzelliği ve dövüşebilmek o güzellik uğruna. 

İşte yüzünde badem çiçekleri, saçlarında gülen toprak ve ilkbahar. 

Sen misin seni sevdiğim o kavga, 

Sen o kavganın güzelliği misin yoksa...

 
Bir inancın yüceliğinde buldum seni,

Bir kavganın güzelliğinde sevdim. 

Bin kez budadılar körpe dallarımızı, bin kez kırdılar. 

Yine çiçekteyiz işte, yine meyvedeyiz!

Bin kez korkuya boğdular zamanı, bin kez ölümlediler 

Yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz!

Bitmedi daha, sürüyor o kavga 

    ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

Geçtiğimiz o ilk nehirlerden beri

Suyun ayakları olmuştur ayaklarımız; 

Ellerimiz, taşın ve toprağın elleri...

Yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık,

Törenlerle dikilirdik burçlarınıza. 

Türküler söylerdik hep aynı telden, aynı sesten, aynı yürekten...

Dağlara biz verirdik morluğunu 

Henüz böyle yağmalanmamıştı gençliğimiz...

 
Ne gün batışı ölümlerin üzüncüne ne tan atışı doğumların sevincine...

Ey bir elinde mezarcılar yaratan, bir elinde ebeler koşturan doğa 

Bu seslenişimiz yalnızca sana!

Yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini 

Bitmedi daha, sürüyor o kavga

    ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

 
Saraylar saltanatlar çöker, 

Kan susar bir gün,

Zulüm biter....

Menekşeler de açılır üstümüzde, leylaklar da güler. 

Bugünlerden geriye bir yarına gidenler kalır, bir de yarınlar için direnenler!

 
Şiirler doğacak kıvamda yine

Duygular yeniden yağacak kıvamda.

Ve yürek, imgelerin en ulaşılmaz doruğunda. 

Ey her şey bitti diyenler, korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler! 

Ne kırlarda direnen çiçekler ne kentlerde devleşen öfkeler 

Henüz elveda demediler!

Bitmedi daha, sürüyor o kavga 

    ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

Adnan YÜCEL

Yaşam

Güneşin doğuşunda farklı bir neşe, batışında farkı bir hüzün yakalayabilmektir yaşam. 

Bir daha olmayacakcasına... 

"Yaşamak güzel!" derdirten de bu değil midir insana? 

Selcan

04.09.2000

Didim

Best Gift Ever

 

From Asal to me ♡

Mother's Day, 2022

No longer

It's really hard to digest the fact that I am no longer the sweetheart of my love. I know I'll be fine over time. I'll be able to resist crying whenever I feel this. But for now, it's a lot to digest and really hard to stay calm. It hurts so bad...

Selcan

Teamwork

The point in a successful teamwork is gathering together people with the same level of motivation and desire to do that specific task. If you team up those who are self motivated and eager to produce a comprehensive output with those who are doing that task just because they were told so by their supervisors and who are not interested in the output personally, then you would probably end up with something that is not a “team” output. 

There are a number of consequences in those cases, none of which is preferable. In one of such consequences, the people who are motivated personally would wait for the others to finish their part but since the others are not motivated enough, this task would always fall behind other items, even items like "clean your desk" on their agenda and most probably no or very little input would be given by them. Then the motivated guys would do the parts of the others and eventually the output would be the product of the motivated ones, not teamwork.

Alternatively, the motivated people would try to make the others do their part, by pushing them or maybe complaining about them to their supervisor, in either case there would be a conflict within the team. And this kind of a conflict would definitely affect the quality of the output, even the relationships of the team members.

Lastly, for me the worst case scenario would be that the motivated guys would lose their motivation and lower their productivity and efforts to do their best since their expectations about the output would just diminish. Especially when the motivated ones’ efforts and inputs are not observed and acknowledged by the supervisors and consumers of the output, then there would literally be no reason to put extra effort into that work. And so, in this case, you would end up with a team of hopeless and unmotivated people, whose output would no doubt be of low quality.

For these reasons, I believe that the first challenge of a supervisor when forming a team is to find and bring together people with similar levels of motivation and enthusiasm about the task while considering their respective qualities and potential values to the output.

Selcan